Jedna od mnogobrojnih bajkovitih priča koje možete doživjeti krstareći regijom Skadarskog jezera dočekaće vas na kupastom, kamenom uzvišenju, okruženom vodotocima rijeka Karatune, Moračice, Šegrtnice i Sjerave. Tu se lociralo naselje Žabljak Crnojevića "priča" o čijem početku ne možete naći vjerodostojne podatke, ali sigurno možete povjerovati da je počela negdje u doba vizantijskog cara Konstantina Porfirogenita, zatim se "pisala" u doba popa Dukljanina kao Lug, centar župe Podlužje i ovjekovječila u narodnoj pjesmi stihom: "U Žabljaku, podluškome gradu". Prve istorijske podatke o Žabljaku nalazimo tek iz sredine XV vijeka, iz doba Crnojevića, koji su u njemu stolovali od 1403. godine i po kojima je i dobio ime.

Pruga uskog kolosijeka Podgorica - Donja Plavnica sagradjena je 1927. godine za potrebe povezivanja stanovništva južne Zete sa Podgoricom koja je u to vreme naglo razvijala svoj novi centar sjeverno od rječice Ribnice u ortogonalno regulisanoj Novoj Varoši, po principima evropskog urbanizma.

Ovo je nastavak price o kominskoj dijatreti, ili tačnije, dijatreta je dio ove priče. U pitanju je izložba TRAGOVI U RAMU, koju je pripremila Tanja Piperović, arheološkinja iz Podgorice, koja se bavi antičkim nakitom i predmetima pronađenim na arheološkim nalazištima u Crnoj Gori. Autor sjajnih fotografija je Lazar Pejović.

Predanje kaže da su majstori dijatreta* bili pod posebnom zaštitom rimskih careva i imali specijalni tretman, jer čovjek je za života mogao da napravi možda samo jednu.

Osim svoje primarne, praktične namjene ovi luksuzni pehari bili su i odraz pripadnosti određenom staležu, porodici, a vrlo je bitna i estetska kategorija jer se kroz njih reflektuju i ukus i moda jedne epohe, životni stil. Dijatreta kao kraljica večeri za trpezom moćnog gospodara ili samog cara, napravljena da bude izložena hiljadama očiju, da pokaže ljepotu, izazove uzdah, da svjedoci o raskoši...A, onda, možda, nakon mnogih pirova koje su prošli zajedno bude sahranjenja sa svojim vlasnikom...

Veliki gradski park u Tivtu utemeljen je daleke 1892. godine o čemu svjedoči natpis na tada postavljenom spomen obilježju sa kojega, prevedeno sa njemačkog, citamo: "Ovaj park je osnovao 1892.godine bivši mornaricki admiral Friherr Von Sterneck. Izgradnjom su rukovodili komandanti brodova Hnatek, Padevit, Ziegler, Denning, Heinrich i C.Lanjuz kao i poslovođa Nedwich".

Područje Skadarskog jezera je jedno od najmanje poznatih oblasti u Crnoj Gori. Većina nas Crnu Goru prepoznaje po primorju ili Durmitoru i Žabljaku, ali Skadarsko jezero ništa manje ne zaostaje svojom ljepotom, posebnošću, bogatstvom kulturnog i istorijskog nasljeđa, raznovrsnošću prirodnog i životinjskog svijeta.

Samo se sluti, u tišini i melanholiji, što obavijaju jedno od dva školja pred Perastom, koliko tajni skriva ovo ostrvo kamenih zidova i vitkih čempresa. Ovaj komadić kopna između Veriga i Perasta, zbog svog položaja, bio je možda mjesto gdje se još od antičkog vremena grade utvrđenja. Po predanjima, koja su zabilježili stari hroničari i istoričari: Orbini, Balović i Zmajević, Iliri i Rimljani su ovdje podizali utvrde za odbranu Risna i povjerili ih Peraštanima na čuvanje.Očuvani odbrambeni zidovi sa puškarnicama su potvrda da je ostrvo u vrijeme venecijanske, francuske i austrijske vladavine Bokom korišćeno kao vojno utvrđenje.

Peraški školji Sv. Đorđe i Gospa od Škrpjela su neodvojivo povezani sa istorijskim, pomorskim i kulturnim razvojem Perasta, sa kojim zajedno, čine najčarobniji dio Bokokotorskog zaliva. Mir školja Sv. Đorđa čuvaju visoki zidovi i vitki čempresi, ispod kojih su zauvijek usnuli u travi topovi koji su donosili nemir na ovo mjesto molitve i tišine.