Sve najlepše i najradosnije iz mladalačkih dana Vuka Stefanovića Karadžića vezano je za ovu planinu na zapadu Srbije
Sve što je imalo nekog bitnijeg odraza na život znamenitih ljudi, kakvi su Tesla, Pupin, Andrić, Nušić, Milanković i drugi velikani srpske nauke i kulture, s vremenom i samo postaje glasovito i znamenito. Takav je slučaj i sa užim zavičajem Vuka Stefanovića Karadžića.

Putpis kakav do sada nijeste vidjeli...
http://chernobyl.users.cg.yu
autorka: Elena Filatova
prevod sajta: Vuko Strugar

U Tiranu sam stigla avionom, primicala se ponoć. Švedska nevladina organizacija „Baština bez granica“ organizovala je susret onih koji se bave nasleđem iz Bosne i Hercegovine, Crne Gore, Srbije i Vojvodine, i Albanije. Ispred hotela „Kalifornija“ u centru grada, palme i gusto rastinje na maloj površini, pored zgrada u kolonijalnom stilu. Tirana je deo sveta sa aromom Mediterana, a bez mora. U hotelskoj sobi, kao svakoj drugoj na bilo kom delu Planete (kao da pre toga nije postojala poluvekovna zabranjena albanska tertorija gde stranci nisu bili dobrodošli), u kupatilu gosta čeka par papuča, ne za poneti, već da se koriste na licu mesta. I to je jedino iznenađenje ove noći, na novoj teritoriji.

28 septembra 2003. godine, postavljena je na hrid podno Krimovice u Grblju crkvica Svetog Nikole, uz pomoć vojne ploveće dizalice. Crkvica je obnovljena na kopnu i prevezena kamionom i morskim putem do hridi. Septembra 2003. godine, obnovljena je malena crkva posvećana zaštitniku pomoraca i putnika Svetom Nikoli, koju je, po predanju, izgradio Grk pomorac na morskoj hridi u blizini sela Krimovice u Grblju u Boki Kotorskoj.

Jedna od mnogobrojnih bajkovitih priča koje možete doživjeti krstareći regijom Skadarskog jezera dočekaće vas na kupastom, kamenom uzvišenju, okruženom vodotocima rijeka Karatune, Moračice, Šegrtnice i Sjerave. Tu se lociralo naselje Žabljak Crnojevića "priča" o čijem početku ne možete naći vjerodostojne podatke, ali sigurno možete povjerovati da je počela negdje u doba vizantijskog cara Konstantina Porfirogenita, zatim se "pisala" u doba popa Dukljanina kao Lug, centar župe Podlužje i ovjekovječila u narodnoj pjesmi stihom: "U Žabljaku, podluškome gradu". Prve istorijske podatke o Žabljaku nalazimo tek iz sredine XV vijeka, iz doba Crnojevića, koji su u njemu stolovali od 1403. godine i po kojima je i dobio ime.

Pruga uskog kolosijeka Podgorica - Donja Plavnica sagradjena je 1927. godine za potrebe povezivanja stanovništva južne Zete sa Podgoricom koja je u to vreme naglo razvijala svoj novi centar sjeverno od rječice Ribnice u ortogonalno regulisanoj Novoj Varoši, po principima evropskog urbanizma.

Ovo je nastavak price o kominskoj dijatreti, ili tačnije, dijatreta je dio ove priče. U pitanju je izložba TRAGOVI U RAMU, koju je pripremila Tanja Piperović, arheološkinja iz Podgorice, koja se bavi antičkim nakitom i predmetima pronađenim na arheološkim nalazištima u Crnoj Gori. Autor sjajnih fotografija je Lazar Pejović.

Predanje kaže da su majstori dijatreta* bili pod posebnom zaštitom rimskih careva i imali specijalni tretman, jer čovjek je za života mogao da napravi možda samo jednu.

Osim svoje primarne, praktične namjene ovi luksuzni pehari bili su i odraz pripadnosti određenom staležu, porodici, a vrlo je bitna i estetska kategorija jer se kroz njih reflektuju i ukus i moda jedne epohe, životni stil. Dijatreta kao kraljica večeri za trpezom moćnog gospodara ili samog cara, napravljena da bude izložena hiljadama očiju, da pokaže ljepotu, izazove uzdah, da svjedoci o raskoši...A, onda, možda, nakon mnogih pirova koje su prošli zajedno bude sahranjenja sa svojim vlasnikom...